Lake Challenge 2021 – Sandacz

Edycja 2021 Zander Challenge była wyjątkowa, ponieważ po raz pierwszy odbywała się w czerwcu. Zbiornik Rutland standardowo jest dopuszczony dla spinnigistów dopiero od września, a więc to była okazja do łowienia na totalnie nieprzekłutych rybach, a do tego w najlepszym okresie, czyli czerwcu. Zapowiadała się kapitalna zabawa ! 🙂

Chociaż podchodziłem troszkę z rezerwą do oczekiwań, ponieważ na tydzień przed zawodami, wybrałem się na rekonesans z muchówką, na która można łowić w tym okresie. Co roku w czerwcu mam dużo fajnych sandaczy na tę metodę, a tym razem zaliczyłem ZONKA. Co prawda trafiłem przyzwoite szczupaki i okonie, ale zedów nie znalazłem, co trochę mnie martwiło.

Weekend podzielony był na 4 części:

• sobota rano – sesja treningowa
• sobota popołudniu – I sesja zawodów
• niedziela rano – II sesja zawodów
• niedziela popołudniu – łowienie rekreacyjne

Mimo, że na łodziach było po dwóch wędkarzy to zawody były indywidualne. Celem było złowienie 7 jak największych sandaczy. Suma ich centymetrów dawała wynik w punktach.

W czasie porannego treningu postanowiliśmy przetestować jak największą ilość miejsc, oddając jedynie po kilka rzutów w każdym. Dwie pierwsze ryby jakie zameldowały się na mojej wędce to były szczupaki i mimo 30 cm przyponów zaliczyłem obcinki. Pierwszy raz mi się zdarzyło coś takiego. W końcu jednak trafiliśmy i na sandacze, jednak byłem zaskoczony, że stoją już dość głęboko, a tego się nie spodziewałem.
Po treningu wymieniliśmy trochę informacji ze znajomymi i okazało się, że większość ludzi połowiła fajnych ryb i to jeszcze głębiej niż my. Totalnie mnie to zaskoczyło, bo nie spodziewałem się sandaczy w takich miejscach w czerwcu.

Zaraz po rozpoczęciu zawodów ruszyliśmy na najlepsze głębokie mety, które dawały ryby ludziom na treningu. Jednak zrobił się tam taki tłum, że po chwili stwierdziliśmy że mimo padających ryb wokoło, to takie łowienie nie jest na nasze nerwy i odsunęliśmy się na kilkaset metrów na minimalnie płytsza wodę. Tam od razu mieliśmy brania, ale ryby nie były okazałe, więc zdecydowaliśmy że płyniemy na miejscówki znalezione podczas treningu.

To była dobra decyzja, bo o ile ilościowo szału nie było to przynajmniej co jakiś czas trafiał się fajny sandacz. Łowiliśmy głównie z opadu i na drop shot. Ja miałem trochę więcej szczęścia od kolegi i z wynikiem 383 cm zajmowałem 4 miejsce po pierwszym dniu. Jednak byłem optymistycznie nastawiony, ponieważ miałem kilka fajnych ryb i kilka małych, więc wystarczyło wymienić karguleny na większe żeby zrobić dobry wynik.

Strategia na drugi dzień była prosta – atakujemy miejsca z pierwszego dnia i celujemy już tylko w duże ryby. Niestety tego dnia ryby jakby trochę wymiotło. Było ich znacznie mniej widać na sondzie, a i brań było znacznie mniej. Zaczęły się więc kombinacje z przynętami i metodami. Straszna dłubanina. Przez chwilę nawet już myśleliśmy, żeby popłynąć na głębiny tak jak pozostali zawodnicy. Jednak upór przyniósł w końcu rezultaty i udało mi się wymęczyć te kilka brakujących ryb, które dały mi pierwsze miejsce z wynikiem 456 cm (75, 70, 68, 65, 64, 63, 51), czyli udało się obronić tytuł sprzed roku, czego raczej się nie spodziewałem ! 🙂