Podsumowanie sezonu 2015 – Hlehle Challenge

Sezon zleciał jak z bicza trzasł. Dopiero co planowałem wyprawy i stawiałem sobie cele, a tu już koniec. Jaki był 2015? Jak zwykle udany.

Na początku postawiłem sobie dwa cele:

1. Złowić 30 różnych gatunków ryb.
2. Złowić medalowe okazy ryb 10 gatunków.

Obydwa zadania nazwałem Hlehle Challenge i sporządziłem odpowiednie tabelki, w których notowałem postępy. Tak więc rok upłynął pod znakiem łowienia różnych ryb różnymi metodami. Czy się udało?

Połowicznie, ponieważ udało się jedynie złowić dokładnie 10 medalowych ryb różnych gatunków, a więc można zaliczyć drugie zadanie. Niestety poległem na pierwszym z zaliczonymi 25 różnymi gatunkami. Bardzo duży wpływ na wykonanie tych zadań miała „sumoza pospolita”, na którą jak zwykle zapadłem w lecie oraz wrześniowy wyjazd na Syberię.

Cel pierwszy

Zacznijmy od podsumowania pierwszego celu. Nie udało się złowić wielu gatunków, ponieważ w niektórych przypadkach nie udało się wybrać ani razu na daną rybę. Nie zaliczyłem następujących ryb:

• ciernik – ani razu nie spróbowałem, a chyba byłoby łatwo, ponieważ sporo tych rybek widziałem
• jazgarz – podobnie jak z ciernikiem, ani razu się nie wybrałem na jazgarze
• karaś złocisty – tutaj niestety poległem, łowiłem 3 razy w łowisku gdzie te rybki są, ale nie złowiłem ani jednej
• miętus – ani razu nie próbowałem
• świnka – poświęciłem jedynie pół dnia tej rybie i akurat mojemu tacie udało się je złowić
• węgorz – ani razu nie próbowałem
• wzdręga – jak wyżej – nie próbowałem, a byłoby chyba łatwo ponieważ sporo tej ryby pływa w wielu sadzawkach

Udało się za to złowić gatunki bonusowe:

• babka – pełno jej w Wiśle i przyłowiły się przy brzanowaniu
• jesiotr – coraz częstszy bywalec prywatnych łowisk, przyłów przy karpiowaniu

Cel drugi

Wydawał się łatwiejszy od pierwszego i faktycznie udało się go osiągnąć, ale nie do końca w takim stylu jaki bym sobie życzył, a mianowicie zamiast medalowego bolenia, brzany i okonia, złowiłem lina, karasia srebrzystego i karpia. Tak więc 10 różnych medalowych gatunków, ale złowione na styk i nie do końca te planowane. Wiedziałem, że będzie problem z boleniem i okoniem, ale problemy z medalową brzaną mnie zaskoczyły. Boleniom poświęciłem kilka wypadów i było całkiem blisko do 70 cm i pewnie udałoby się tę liczbę przekroczyć, gdybym we wrześniu trochę przycisnął, ale niestety nie było mnie w kraju. Brzany też były grane kilka razy i tutaj było niemiłe zaskoczenie – złowiłem tylko jedną malutką i zaliczyłem kilka brań. Mam wrażenie, że trochę się pozmieniało na mojej Wisełce i ryby te pozmieniały stanowiska. Co do okoni to nie ma za bardzo o czym pisać, nie byłem ani razu na tych rybach, więc trudno żebym złowił przyzwoitego garbusa. Odpuściłem im, bo już wiedziałem, że nie poszło mi z boleniami i brzanami.

Statystyki

Nad wodę udało się wyrwać blisko 100 razy, co jest moim rekordem. Liczba zanotowanych ryb też jest znacząca, a było ich 330. Najwięcej złowiłem pstrągów potokowych – 85, ale dużo było także sumów – 80. Jak już wspominałem medalowych gatunków udało się zaliczyć 10, ale w sumie medalowych ryb było 41, w tym najwięcej sumów, bo aż 15 sztuk (z czego połowa przekroczyła 200 cm). Rok wcześniej (2014) udało się złowić około 80 medalowych ryb, więc praktycznie dwa razy więcej, a nad wodą byłem rzadziej. Jednak wtedy wynik zrobiły medalowe sumy, a było ich 39 !

Ten rok był znacznie słabszy jeśli chodzi o szczupaki. Udało się złowić 8 sztuk powyżej 90 cm, a rok wcześniej było ich aż 30 ! Niestety wszystko się kiedyś kończy, a szczególnie dobre łowiska w naszym kraju …